Okul fobisi çocukların okula gittiklerinde oluşan huzursuzluk ve kaygı nedeniyle okula gitmekten kaçınmak istemeleri ve bakım verenlerinden ayrı olarak okulda kalamamaları ile kendini gösteren bir problemdir.
Tipik olarak okula ilk başlanılan dönemde görülse de daha büyük yaşlarda da ortaya çıkabilir ve geç başlangıç gösteren çocuklarda sıklıkla tedavi yanıtı daha kötüdür. Okul fobisinin gelişiminin engellenmesi ya da sorun ortaya çıktıktan sonra tedavi edilmesi konusunda ailelerin tutumları ve tedaviye katılımları önem göstermektedir.
Okul fobisinin gelişiminin engellenmesinde çocuğun kaygılarını kontrol edebilen bir birey olarak yetiştirilmesi oldukça kıymetlidir.
Bu hedefe ulaşılabilmesi için bebeklik döneminde sağlıklı bir ebeveyn-bebek bağlanma ilişkisinin oluşturulması gerekmektedir. Bu ilişkinin oluşmasında yaşa uygun tensel temasın sağlanması ve çocukla yeterince oyun oynanması gibi konular özellikle önem taşımaktadır. Ayrıca makul ve yaşa uygun sınırların konulması da ruhsal olgunlaşmaya katkı sağlayarak kaygılarını kontrol etme konusunda çocuğu destekler. Bu sınırlar içerisinde ebeveynler ile aynı yatağı paylaşmama, özel bir sağlık problemi olmaması halinde en geç iki yaş sonrasında çocuğun kendi odasında uyuması ve çocuğun kendi kendini besleyebiliyor olması sayılabilir. Öte yandan, okul öncesi eğitim (kreş/anaokulu) çocuğun genel gelişimi açısından önemli olduğu gibi okul fobisinin engellenmesi için de faydalı olabilmektedir.
Okul çağına gelen çocuklarda okul fobisinin engellenmesi ve yönetilmesinde ise okulun ilk günü öncesinde okul ortamının çocuğa tanıtılması, imkân olması halinde çocuğun okuldaki öğretmenler ile tanıştırılması ve servis kullanılması halinde bu konuda yaşayabileceğine inandığı gerçekçi ya da gerçekçi olmayan kaygıların ele alınması gerekmektedir. Kaygıları çok yoğun olan çocuklarda ebeveynlerin bir süre için okul ortamında beklemesi gerekebilse de kaygının yatışmaması nedeniyle okul saatlerinde eve geri dönülmesi ve sevdiği etkinlikleri yapması sıklıkla sorunun kronikleşmesine neden olmaktadır.
Okul fobisi işlevselliği belirgin olarak bozuyorsa profesyonel destek almak gereklidir.
Bu konuda ilk basamak sıklıkla ebeveyn tutumlarının ele alınması ve yaşa uygun psikoterapilerin uygulanmasıdır. Buna karşın, özellikle belirtilerin şiddetli seyrettiği olgularda, eşlik eden başka psikiyatrik bozuklukların varlığında ve büyük çocuklar/ergenlerde ilaç tedavilerinin kullanılması gerekebilmektedir. Okul fobisinin uygun bir şekilde tedavi edilmesi mevcut sorunun aşılması yanı sıra gelecekteki potansiyel psikiyatrik bozuklukların engellenebilmesi açısından da önem göstermektedir.
Comments